۱۳۶۷/۷/۱۶

تا حياط خلوت خدا

مي روي سفر، برو، ولي
                               زود برنگرد.
مثل آن پرنده باش
آن پرنده اي که رو به نور کرد.
مي روي، برو، ولي بگو
                           راه اين سفر چگونه است؟!
از دم حياط خانه ات
                تا حياط خلوت خدا
                                    چند سال نوري است؟!
راستي چرا مسير اين سفر
                     روي نقشه نيست؟!
شايد اسم اين سفر
                  که مي روي
                  زندگي است!
توي دست هاي ما
                يک سبد جواب کال!
تو رسيده اي و مي روي باز هم به شهري از
                                                      علامت سؤال.
جز دلت که لازم است
هيچ چيز با خودت نمي بري، نبر، ولي
از سفر که آمدي راه با خودت بيار
                                         راه هاي دور و سخت.
خسته ايم از اين همه، جاده هاي امن و راه هاي تخت.
مي روي سفر، برو، ولي
                               زود برنگرد!
مثل آن پرنده باش
آن پرنده اي که عاقبت
                      قله سپيد صبح را فتح کرد.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر