۱۳۶۷/۱۱/۷

امام زمان (عج )

اَللّهُمَ أصلِح عَبدَکَ وَ خَليفَتَکَ بِما أصلَحتَ بِهِ أنبيائَکَ وَ رُسُلَکَ؛ وَ حُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ وَ أيِّدهُ بِرُحِ القُدسِ مِن عِندِکِ؛ وَ أسلُکهُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ رَصَداً يَحفَظونَهُ مِن کُلِّ سُوءٍ؛ وَ أبدِلهُ مِن بَعدِ خَوفِهِ أمناً؛ يَعبُدُکَ لايُشرِکُ بِکَ شَيئاً؛ وَ لا تَجعَل لِأحَدٍ مِن خَلقِکَ عَلی وَليِّکَ سُلطاناً؛ وَأئذَن لَهُ في جِهادِ عَدُوّکَ وَ عَدُوّهِ؛ وَ أجعَلني مِن أنصارهِ؛ إنَّکَ عَلی کُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ.

پروردگارا...!
همان سان که کار فرستادگان و پيامبرانت را سامان بخشيدی، کار بنده و جانشينت (امام مهدی (عج ) ) را نيز به سامان کن، فرشتگانت را گرداگردش انبوه ساز و او را از جانب خويش؛ با روح القدس ياری کن و فرشتگانی از پيش رو و پشت سرش به نگهبانی بگمار تا وجود وی را از هر بدی پاس بدارند؛ ترس و ناامنی اش را به آرامش بدل کن؛ او تو را می پرستد و در پرستش، چيزی را با تو شريک نمی آورد.
هيچ يک از آفريدگانت را بر ولی ات چيره مساز و او را در پيکار با دشمنانت و دشمنان خويش رخصت ده و مرا در شمار يارانش آور که تو بر هر کار توانايی.