اللهم البیت بیتک و الحرم حرمک و العبد عبدک.
خدایا این خانه، خانه توست و این حرم، حرم توست، و این بنده، بنده ذلیلی که از خود و نفس خویش به روی خویش به روی تو گریخته است.
تو گویی اینجا مرکز آفرینش است و این طواف، تمثیل حرکت سبحانی عالم وجود یعنی که کائنات بر وجود مطلق حق می گردد و حکایت این انسان های شیدایی که سر از پا ناشناخته گرداگرد بیت الله طواف می کنند، تفسیر عینی این آیه است که:
یسبح للله ما فی السماوات و ما فی الرض
و تو ای انسان، به یاد آر که هم اکنون بر کوکبه ارض گرداگرد خورشید و در عمق آسمان لایتناهی شناوری و از دل ذره تا بی نهایت این آسمان، همه جا همه چیز در طواف است و همه می چرخند و از یک مدار وضعی بر گرد خویش به مدار بزرگتری بر گرد خورشید منتقل می شوند و تو گویی که این همه تمثیل این معناست که: تو ای انسان، باید از مدار معرفت نفس خویش به مدار معرفت رب منتقل شوی که فرمود: «من عرف نفسه فقد عرف ربه»
مجموعه مناسک حج تمثیلی جامع است و از سیر روحی انسان های متکامل در سیر إلی الله.
و اینچنین است که مناسک حج از طواف آغاز می شود و به طواف خاتمه می یابد و به کمال می رسد و سر اینکه حجت خدا علی (ع) در کعبه متولد می شود همین جاست.
یعنی که کعبه جسم است و روح آن، حجت خدا و انسان کامل است و تو نیز باید ب اتمام مراحل و مواقف حج به کمال برسی و مدار رجعت تو به مبدأ و معاد کامل شود:
انا للله و إنا إلیه راجعون.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر