درباره مسأله عاشورا و قيام امام حسين (ع)، از اولين روزهای وقوع اين حادثه چه بوسيله شاهدان عينی، چه بوسيله ائمه معصومين(ع)، و چه بوسيله ديگران از قبيل شعراء و خطباء و گويندگان، سخن زيادی گفته شده، اما حقيقتاً سخن برای گفتن در اين وادی هنوز زياد است. به قول مولوی:
گر بگويم شرح اين معنا تمام صد قيامت بگذرد وين نا تمام
« چيز عجيبی است؛ همه زندگی ما از ياد امام حسين (ع) لبريز است – خدا را شکر – اما در عين حال انسان هر چه در اين باره می انديشد، ميدان فکر و بحث و تحقيق و مطالعه، گسترده است. هنوز خيلی حرفها در باره اين حادثه عظيم و عجيب و بی نظير وجد دارد که ما بايد درباره آن فکر کنيم و برای هم بگوييم».
(مقام معظم رهبری)
« اين حادثه جاويدان که مشعل فروزنده نسلهاست، تنها برای روزگار امام حسين (ع) نيست. ابعاد اين حادثه از يک رنجش عاطفی و تراژدی بشری در می گذرد و الگويی شايسته برای تمام نسلها می گردد و واقعه، با همه تفاصيل و ثمراتش به همه نسلها می آموزاند و راههای نجات و رهايی را فراروی آنها می گشايد».
(امام موسی صدر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر